Uitpakken geblazen!

Hallo hier ben ik weer.
Jullie zullen wel benieuwd zijn hoe we het hier hebben zo de eerste week. Vandaag zitten we er al een week.... Nu het gaat heel goed met ons!! We genieten van de rust en het heerlijke weer, het is hier tot nu toe steeds rond de 30 gr. Ik heb begrepen dat het in Nederland nog niet zo wil zomeren, hier dan een zomers plaatje voor jullie...

Dit is een straatje in ons dorp.

Door al dat mooie weer kom ik dus ook bijna niet aan bloggen toe. Ik lees alles wel en probeer ook bij jullie langs te gaan. Iedereen in ieder geval bedankt voor de leuke en lieve reacties.
Ook de kaarten die we hebben ontvangen erg leuk, dat maakt zo'n leeg huis direct een beetje gezelliger!!
De eerste twee dagen was het echt heel gek. Je komt binnen in een leeg muffig huis naar een vermoeide lange reis en ik dacht...pffff.....dit is dan het begin...
Maar nu we een week verder zijn en het huis schoon en fris ruikt (het was gelukkig niet echt vies) voelt het al heel anders.

Inmiddels zijn ook onze spullen er, dus zijn we druk met uitpakken en inrichten.

Dinsdagavond werden we gebeld door de vrachtwagen chauffeur dat hij onderaan de weg stond en of het ver lopen was. Nu wonen wij 89 m van de hoofdweg vandaan, (wij wonen op nr. 89, en dat is dus 89 m bij de hoofdweg vandaan. Een collega van mijn man woont op nr 1545 en dat is dus precies 1545 meter bij de hoofdweg vandaan. Zo werkt dit bij alle vrij staande huizen in deze omgeving, hoe dit in de binnen stad zit weet ik eigenlijk niet). Maar goed,  we zagen geen vrachtwagen staan. O nee he, hij staat helemaal aan de andere kant van de berg en daar kun je echt niet met de vrachtwagen overheen, je wil dit eigenlijk ook niet met je gewone auto doen, omdat je elkaar bijna niet kunt passeren.

Een klein stukje van de weg, li is de afgrond.

Goed, mij man is naar de chauffeur toe gereden en hem via een omweg geleid naar het juiste punt.

De vrachtwagen werd bij de molen geparkeerd en de volgende dag werd het uitladen geblazen.

Er kwam een pendel busje aan te pas. Alles werd van de vrachtwagen in het busje geladen en zo naar ons huis gereden.

Want niet alleen de 89 meter was een probleem voor de vrachtwagen, ook onze oprit kon de vrachtwagen niet halen.

Even twee plaatjes om jullie een beeld te geven, om deze hoek loopt het nog een klein stukje omhoog en dan recht.

Hier sta ik bij het hek. Het is een haakse bocht met een helling van ong. 20  %

En zo ging het verhuizen dus.

Ze hadden een dag nodig om de hele dag alles uit te laden en alle bedden en kasten in elkaar te zetten.

s 'Avonds stond het hele huis vol dozen en had ik alleen de keuken een beetje netjes.

Inmiddels hebben we de slaapkamers van de kinderen op orde en kunnen wij ook op ons eigen bed slapen ( we sliepen steeds op een lek luchtbed grrr..) We hebben dus al een hele slag geslagen :-)

 

Iedereen al vast een fijn weekend en hopelijk komt het zomerse weer ook gauw jullie kant op.

Lieve groet, Mirjam